ဒီပကၤရာဗုဒၶ၀င္(၁)

ဒီပကၤရာဗုဒၶ၀င္

၁။ ထိုအခါ ထိုရမၼ၀တီျပည္သူျပည္သားတို႔သည္ သံဃာႏွင့္တကြေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ဆြမ္းလုပ္ေကြၽးၿပီးလွ်င္ ထုိဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ကုန္၏။

၂။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို သရဏဂံု၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ငါးပါးသီလတို႔၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကုိ ဆယ္ပါးသီလ၌ တည္ေစေတာ္မူ ၏။

၃။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္အား အရိယမဂ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ ဖိုလ္ေလးပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း ေပးေတာ္မူ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္ အား အတုမရွိေသာ ပဋိသမၻိဒါတရား တို႔ကို ေပးေတာ္မူ၏။


၄။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳလ္အား ျမတ္ေသာ သမာပတ္ ရွစ္ပါးတို႔ကို ေပးေတာ္မူ၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ၀ိဇၨာသံုးပါး အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးတို႔ကုိ ေပးေတာ္မူ၏။

၅။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုနည္း အစီအစဥ္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကုိ ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ ထိုအဆံုးအမေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္သည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေလ၏။

၆။ ျခေသၤ့မင္း၏ ေမးႏွင့္တူေသာ ေမးရွိေတာ္မူ၍ ႏြားလားဥသဘ၏ ပခံုးႏွင့္ တူေသာ ပခံုး ရွိေတာ္မူေသာ ဒီပကၤရာအမည္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာ ေသာ လူတို႔ကုိ ကယ္တင္ေတာ္မူ၏၊ ဒုဂၢတိ ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေစေတာ္မူ၏။

၇။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးကို သိေစထိုက္ေသာ သတၱ၀ါကုိ ျမင္ေတာ္ မူသည္ ရွိေသာ္ ယူဇနာတစ္သိန္း ေ၀းကြာေသာ အရပ္၌ပင္ (တည္ေသာ) ထို သတၱ၀ါထံသို႔ တစ္ခဏျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္၍ (သစၥာေလးပါးတရားကို) သိေစေတာ္မူ၏။

၈။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရွးဦးစြာ (သစၥာေလးပါးကို) သိေစေတာ္မူရာ အခါ၌ ကုေဋတစ္ရာေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာအေပါင္းကုိ သိေစေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ သစၥာေလးပါးကုိ သိေစေတာ္မူရာ အခါ၌ ကုေဋကုိးဆယ္ ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာအေပါင္းကို သိေစေတာ္မူ၏။

၉။ အၾကင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ အဘိဓမၼာတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ၌လည္း ကုေဋကုိးေသာင္းေသာ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ သစၥာေလးပါးကို ထိုးထြင္း၍ သိျခင္းသည္ ျဖစ္၏။

၁၀။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ သံုးႀကိမ္ေသာ တပည့္သာ၀က အစည္းအေ၀းတို႔ သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ပထမအစည္းအေ၀းသည္ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ တပည့္ သာ၀ က တို႔၏ အစည္းအေ၀း ျဖစ္၏။

၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာရဒကူဋေတာင္၌ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူ သည္ ရွိေသာ္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ရဟႏၲာကုေဋတစ္ရာ တို႔သည္ တစ္ဖန္ စည္းေ၀းကုန္၏။

၁၂။ အၾကင္အခါ ႀကီးေသာ လုံ႔လ ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သုဒႆန ေက်ာက္ေတာင္၌ ၀ါဆိုေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကုေဋကုိးေသာင္း ေသာ ရဟႏၲာတို႔ႏွင့္ အတူပ၀ါရဏာ ျပဳေတာ္မူ၏။

၁၃။ (ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူလတ္ေသာ္) တစ္ေသာင္းေသာ သတၱ၀ါ၊ ႏွစ္ေသာင္းေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ တစ္ဦးစီ၊ ႏွစ္ဦးစီေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ တရားကုိ ထိုးထြင္းသိျခင္းတို႔သည္ ဂဏန္းသခ်ၤာအားျဖင့္ မေရတြက္ႏုိင္ကုန္။

၁၄။ ထိုအခါ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ သာသနာေတာ္ သည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏၊ လူသိမ်ား၏၊ ျပည့္စံု၏၊ စည္ကား၏။

၁၅။ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ တန္ခိုးႀကီးကုန္ေသာ ရဟႏၲာ ေလးသိန္းတို႔သည္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားကုိ အခါခပ္သိမ္း ျခံရံကုန္၏။

၁၆။ ထိုဒီပကၤရာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ၌ အၾကင္ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္မူ၍ ေသကၡသာျဖစ္လ်က္ လူ႕ဘ၀ကို စြန္႔ကုန္၏၊ ထိုေသကၡ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕အပ္သူတို႔သာ ျဖစ္ကုန္၏။

၁၇။ ေကာင္းစြာ ပြင့္လင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္သည္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ အာသေ၀ါ မရွိကုန္ေသာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ ေသာ ရဟႏၲာတို႔ျဖင့္ အခါခပ္သိမ္း အလြန္တင့္တယ္၏။

၁၈။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ ဖြားေတာ္မူရာၿမဳိ႕သည္ ရမၼ၀တီ မည္၏၊ ခမည္း ေတာ္သည္ သုေဒ၀မင္း မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ သုေမဓာမိဖုရား မည္၏။

၁၉။ ထိုဒီပကၤရာ ဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္တစ္ေသာင္းတို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို စိုးအုပ္၍ ေန၏၊ ထုိဘုရားေလာင္းအား ဟံသ၊ ေကာဥၥ၊ မယူရ (ဟသၤာ၊ ႀကိဳးၾကာ၊ ဥေဒါင္း)အားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

၂၀။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္ထားေသာ ေမာင္းမသံုးသိန္းတို႔သည္ ျခံရံကုန္၏၊ ထိုဘုရားေလာင္း၏ မိဖုရားသည္ ပဒုမၼာ မည္၏၊ သားေတာ္သည္ ဥသဘကၡႏၶ မည္၏။

၂၁။ ထိုဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကုိ ေတြ႕ျမင္၍ ဆင္ယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ေသာ ဆယ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္း ျခင္း လုံ႔လကုိ အားထုတ္ေတာ္မူ၏။

၂၂-၂၃။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကမၼ႒ာန္း အက်င့္ကုိ က်င့္၍ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ သိေတာ္မူ၏၊ ႀကီးေသာလုံ႔လ ရွိေတာ္မူေသာ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာ မင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ နႏၵာရာမတိုက္ အသေရရွိေသာ ေက်ာင္း၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ ကုကၠဳိပင္ရင္း၌ တိတၳိတို႔အား ႏွိမ္နင္းျခင္းကုိ ျပဳေတာ္ မူ၏။

၂၄။ သုမဂၤလသည္ လည္းေကာင္း၊ တိႆသည္ လည္းေကာင္း ဒီပကၤရာျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုဒီပကၤရာျမတ္စြာ ဘုရား၏ အလုပ္အေကြၽးသည္ သာဂတ မည္၏။

၂၅။ နႏၵာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုနႏၵာသည္ လည္းေကာင္း ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကုိ {ေညာင္ၾကတ္ပင္} ဟု ေခၚဆိုအပ္၏။

၂၆။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး (ဒါယကာ)တို႔သည္ တပုႆ၊ ဘလႅိကာ မည္ကုန္၏။ အလုပ္အေကြၽး (ဒါယိကာမ) တို႔သည္ သိရိမာ၊ ေကာဏာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။

၂၇။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ အေတာင္ရွစ္ဆယ္ ျမင့္ေတာ္မူလ်က္ တန္ ေဆာင္တိုင္ကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ပင္လံုးကြၽတ္ပြင့္ေသာ အင္ၾကင္းပင္မင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။

၂၈။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္တစ္သိန္းရွိ၏၊ ထိုျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ထိုမွ်ေလာက္ တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းကုိ ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။

၂၉။ {မီးပံုႀကီး ေတာက္ပ၍ ၿငိမ္းေအးသကဲ့သို႔} ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ သူေတာ္ ေကာင္း တရားကို ထြန္းေတာက္ပေစ၍ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္ တင္ေတာ္မူလ်က္ တပည့္သာ၀ကႏွင့္အတူ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏။

၃၀။ ထိုတန္ခုိးေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထိုအျခံအရံသည္ လည္းေကာင္း၊ ေျခေတာ္တို႔၌ ထိုစက္ရတနာတို႔သည္ လည္းေကာင္း ရွိကုန္၏။ ထိုအားလံုးသည္ ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏၊ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္ သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

၃၁။ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ နႏၵာရာမ ေက်ာင္းတုိက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ထိုနႏၵာရာမေက်ာင္းတုိက္၌ ထိုျမတ္စြာ ဘုရား၏ ပုထိုးေစတီေတာ္သည္ သံုးဆယ့္ေျခာက္ ယူဇနာ ျမင့္ေတာ္မူ၏။

ေရွးဦးစြာေသာ ဒီပကၤရာဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္


Posted by ဦးေလာကနာထ